Şimdi efenim,
Bir çikolata var, bir de pastanın üzerindeki çikolata var.. Hangisinin hangisinden daha güzel olduğunu bilemedim şimdi ama, neden ki biz küçükken pastanın üzerindeki çikolatayı paylaşamazdık; kuzenime küstüğümü bilirim kırışık şekilli çikolatayı yediği için, isminin yazılı olduğu ince plakadan bana bir lokma vermediği için-halbuki onun ismi işte, düpedüz doğumgünü çocuğu.. İki parmak yardımıyla itinayla alınır pastanın üzerinden ki bozulmasın geride kalan krema neyim.. Şekilli afilli olduğundan sanki tadı da öyle afilliymiş gibi olur..
(Bir de doğumgünlerinde çocukluk dönemini bol bol hatırlayıp fotoğraflara bakma işi var ki, onun biraz daha düşüneyim, yazarım.. Yaptım oldu, ben de çocukluk fotoğraflarıma baktım.)
Olur olur,,
Ohho şekline bakaydık; babam da yakışıklı adamdı mirim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder