Güneş var, adı kara... Karanlıkta ışıyor en çok da. Hiç olmadık bir anda Tünel'de yürürken bir ezgi kaplar tüm caddeyi ve caddeyi dolduranları...
Hani bozuluyordu ya ezberler... Mini mini(!) bir kıız, sokakta olmaması gereken bir saatte, hep sarı güneş altında olmalıyken, bu sefer 'Kara Güneş' altında... En güzel yere varan en güzel caddede üstelik "Kara Güneş" altında dans etmece; özgürce, hayalle, dileyerek, 'AŞK'la... Yaka kartıyla, sırt çantasıyla, yorgun bedeniyle ama huzurla... Kara Güneş bulutların ardına çekilir, sarıya bırakırken yerini; caddede adımlar 'Yaka Kartlı:)))' ve sözlerini hatırlamadığı ezgiyi mırıldanır; bir dahaki güneş altında "Badem Ağacı"yla dans etmece hayaliyle, dileğiyle...
Ya Kara Güneş altında dans edememece olursa?!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder