Haziran 15, 2009

Daphne

Ne kadar çok koştu ta ki bacakları tutmaz olana kadar.. Sebebi ise yalnızca kendine verdiği bir sözdendi, kalbi sızladığındandı. Ömür boyu tek başına olacaktı, kaçacak; ayakları üzerinde duracaktı.

Bir gün, sözüne fütursuzca saygısız davranan biri bozmak ister onun yemini.. Kovalar, o denli gözü dönmüş ya da kalbi durmaz olmuştur.

Koşar.. Kaçar.. Koşar.. Kaçar..

Sığınır toprağa..

Kökleri derinlere inmeye başlar usulca.. Ayakları üzerinde durur 0. O günden kelli kirler temizlenir ve yapraklarıyla onurlandırılır bu toprak üzerinde yaşayan insanoğlu..

Hiç yorum yok: