Şubat 16, 2012

İnsan bazen, tam da çok sevdiğini söyleyecekken; gidiyor-muş.


Ve insan.. Günlerdir kaçarken düşünmekten; bir sürü hayat gailesi, devlet badiresi canını yakmışken, bir de o gelmesin başıma diyor..

Sonra uyku tutmuyor, bir sürü saçma şey yapıyor yurtta tek başına.. Aklına yine gelmiyor hiç..



Sonra 4.15 oluyor saat, az daha dayansam güneş doğacak..

Ve bir adam.. Bir fotoğraf.. / ..sigarasını içiyor, dumanlar yüzünden kaçıyor; yüzü o kadar güzel ki, sadece o duruyor. Sakalları, saçları; beyazlara buyur etmiş çoktandır.. Eli, elleri; yüzüğü sonra, ilk gece durmadan anlattığı.

Bileziğim?! -takmıyorum ben onu artık.

Sahi, doğar mı güneş?!

Çok özlemişim, çok; cumadan (-dersten sonra işim var-) beri sustuklarım illaki ağlamak mı olmalıydı bu gece..

Yine;
..mağusa limanı çalıyor; ve ben sahiden, son defa çok seviyorum..

Hiç yorum yok: