Ekim 21, 2009

Düş-tüm, dizim kanadı!

".. Ağız dolusu gülmeden, mızmızlanıp durmadan, kedileri sevmeden, gezmeden, görmeden, omuzlarda ağlaşmadan, uzunca duman üflemeden bir kez daha olabilir miydi?? Sırt dönebilir miydi ne olduğunu söylemeyen yürekler??

Bir Abdi Amca Kahvesi'nin kırk yıl hatırı vardı oysa.."

Bir başkasının masalı gibi, bir gülümseme yine bir başkasına ait; iflah olunmayan günler, alışmaya çalışmalar; olmamış gibi davranıp kendini avutmacalar.. Camdan kediler saklayıp tahta oyuncaklara bakardık; boynumuzda cam bir kalp, hiç unutmadığımız.. Bir şey var; zaman çok acımasızlaştırıyor insanı..

Ben bir 'Düş'-tüm, dizim kanadı!

Hiç yorum yok: