Kasım 21, 2007

Gün’E’eş


Hapis… Tutuklu… Tutuk…

Işık yok. Gökyüzü yok. Gün yok. Güneş yok. ‘Gün’e ‘eş’ de yok.

Soğuk var. Gözyaşı var. Demir var. Parmaklık var. Zincir var. Koğuş var. Gardiyan var.

Çocuk var. Artık umut da var… (12.08.2007 – 05.02)


-------------

İki kadın gözbebekleri titreyerek baktı birbirine. Benzerdi içlerinden geçen.. Aynıydı dualar.. Çaresiz tutsaklıklar, yollar 'bir'di..

Soğuktu çok, ama umutlar sıcak..

Güneş gibi ısıtabilmek, ışık verebilmek günlerine eş olabilmek için, onların en güzel ışık ve eş olduğunu hep akılda tutarak.. Gün'E'eş...

Hiç yorum yok: