Ne kadar çok koştu ta ki bacakları tutmaz olana kadar.. Sebebi ise yalnızca kendine verdiği bir sözdendi, kalbi sızladığındandı. Ömür boyu tek başına olacaktı, kaçacak; ayakları üzerinde duracaktı.
Bir gün, sözüne fütursuzca saygısız davranan biri bozmak ister onun yemini.. Kovalar, o denli gözü dönmüş ya da kalbi durmaz olmuştur.
Koşar.. Kaçar.. Koşar.. Kaçar..
Sığınır toprağa..
Kökleri derinlere inmeye başlar usulca.. Ayakları üzerinde durur 0. O günden kelli kirler temizlenir ve yapraklarıyla onurlandırılır bu toprak üzerinde yaşayan insanoğlu..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder