Öyle..

Son bir..

Anane ben sokağa çıkıyorum, ip atlamaya çağırıyor arkadaşlar; hı hı evet çay takımlarımı da alıyorum evcilik oynarız dediler sonrada..

Ananeee, bin lira versene; salıncakçı gelir bugün, meybuz almam söz!

Bugün..

Öleceğini bile bile doğuyor insan, hem de hiç sorulmadan kendisine.. Sonra da edilgen bir işi kendi yapıyormuş gibi, 'iyi ki doğdun' deniyor..

Sorsalar kaç kişi ben doğmam derdi, çok olmaz sayı sanırım.. Ama bir defa doğup da bilince olacakları belki çıkardı diyen, 'Hocam, doğmayaydık ya!'..

He bir de, ölümdür yaşamı anlamlı kılan..

Bir de bugün başka olmalıydı, bitenlerin keşkeleriyle değil de, olanın güzelliğiyle dolmalıydı.. Dolar, dolacak..

Şehirden uzak 'bugün'..

Çok yaşama, güzel yaşa asLI hanım.. Hadi bakalım, koş koş..

Küçük Şeyler!

Postere '2' yazılmadan önce de yürüyorduk, sonrasında da.. Sonrasında olanları yanımıza katıp yürümeli, bazen 2,3,5 bazense 1 başına..

Geçiyor, geçer.. Geçecek..

Bitiyor, biter.. Bitti bile..
Yeniden kurmak,,.. Ne için buradaydık, neler yaptık bilmek..

Küçük şeyler/büyük düşler..

Oyuna devam; tam da kaldığı yerden.. 'Yine'yi ve 'yeni-den'i bilerek..
Benimle oynar mısın demenin karşı konulmaz heyecanıyla, çok sonra..

Yolda yürürken 'küçük bir selam' verdik, yanımıza kattık devam ediyoruz..

Zamansızca şehri terketmek ve 3 yıl sonra dönmek.. Ne kadar kolaymış kararlar alabilmek.. Bir defa da 'Evet! Ben başaramadım!' demek.. Deniyor.. Denecek..

Bir adam, küçük çocuğun elini tutuyor.. Bir kadın, küçük adımlarla yürüyor, yeniden; kendisinin yön verdiği yol'da..