Bazen alt üst olmak iyi gelir insana, böyle demişti yakın zamanda biri bana. O zaman da inanmamıştım, şimdi de; ama yaşadıklarımı bu kılıfa uyduruyorum, bir de üzerine alt üst olanlari toparlamaktan bahsediyorum.

Cidden iyidir alt üst olmak, bir gün adamın biri (doktor da olsa bu) seni yatağından titrerken alıp apar topar hastaneye götürürken de görmezsin ne yaptığını, sonra doktor (odana giren ve seni ambulansa sürükleyen adam) bir iğne yapar koluna, koluna değil de beynine kalbine sanki, gevşersin, herşeyi bir kenara bırakıp rahatlamak degil de herseyle yüzleşip kabullenme gevşemesidir o; sonra ayarsın alt üst olmanın toparlama kısmına..

Büyümek güzel, zira her büyüdüğün lokmanı hissetmek zorunda olmak kimi kimi siktir ordan dedirtiyor insana.. Genç kadın değil de, daha bir kadınınsı oldugunu anlıyorsun.
Babana küfretsen de yüzüne çarpıp sana geri döner diye, terketmeden sevgilin ona gidersin; zira çoktan o da terketmiştir. Dinlememiştir; bir daha kadın olursun, kendinle bir olursun.

Unutsun diye herkes, susarsın; sonra daha sayabildigin kadar sigara içtiğini farkeder, acaba bağımlı olmadan bıraksam mı dersin, çünkü hala dumanı gözüne kaçırmamayı öğrenememişsindir.

Nesli be, bir sigara da senle içelim karşılıklı, henüz bırakmamaya karar da vermişken; bakarsın belki biraz da ağlar, sonra delicesine kahkaha atıp küfrederiz gelip geçenlere?! Hmm ?

(yazdıran daha çok yazsın inşallah:)