* Burası Vakıflı Köyü. İnsanlar Ermenice konuşuyor. Ne dediklerini bilmiyorum, ama anlıyorum. Bir ezgi gibi kulağımdan yüreğime dokunuyor, değiyor. / Siz kendinizi güvende hissettiniz mi? Peki barış? -Ben burada çok huzurluyum. Onca zamandır hasret olduğum huzuru şimdi yakınımda duyuyorum. / Burada çocuklar toprağa basıyor, burada çocuklar 2 dilli hayatı yadırgamıyor. -Bense bilmediğim tüm dilleri ayakları toprağa değen çocuğun gözlerine emanet ettim. / Burada yaşlı amcaların elleri çocukların yüzlerine değiyor, ezgiler herkesi öpüyor.
*Çiçek dürbünü. Hatırlıyorum. Onun tüm renkleri bilmediğim ama anladığım bir dile denk düşüyor şimdi.
12 Ağustos 2011 @Vakıflı Köyü Kahvesi
Fotoğraf: 12ağustos2011/Vakıflı Köyü-Panos Çapar, fülüdü ve Furkan. by Aslı Kırbaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder