Ve biliyorum ki; günahlar arttığında, umut tükendiğinde hep oralar özlenir.
“…
sen güzel insansın
herkes biliyor bunu
yaramı alıp uzak şehirlere gidiyorsun
-saçlarımı düz bir denize ısmarlıyorum
utanma! ayıp değil ki bu
bak ben utanıyor muyum?
kanayana kadar dizlerim, misket oynarken
hem, unutma herkes birilerinin yarasını taşır uzaklara.”
(Birhan Keskin)
Ova sesleniyor. Yaraları hep taşımak en uzaklara..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder